Numer: 02/2022 Str. 39
Autorzy: Wichet Thipprasert , Annop Rupdee :
Tytuł: Wydajność elektryczna izolatora kompozytowego zgodnie ze standardowym testowaniem IEC / TR 62730 dla systemu dystrybucji 22 kV
Streszczenie: Niniejsze badanie ma na celu przetestowanie izolatorów polimerowych wysokiego napięcia (WN) w celu zbadania wydajności elektrycznej i pogorszenia się powierzchni izolatora w warunkach testu koła. Próbki z tego badania to cztery nowe gumy silikonowe z izolatorami prętowymi z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknami, model FXB 22/70 22 kV, które zostały losowo wyselekcjonowane z rynku komercyjnego w Tajlandii. Eksperymenty w tych badaniach to zgodne z normą IEC/TR 62730 polimerowe izolatory wysokiego napięcia do badań metoda karuzelowa w pomieszczeniach. Wyniki wykazały, że rezystancja próbek przed i po teście kołowym 30 000 cykli ma mniejszą rezystancję odległości 10 mm na próbkach odpowiednio 37,0 i 7,76 G . Rezystancje próbki były wyższe niż rezystancje 2 M , głębokość erozji mniejsza niż 3 mm i brak przebicia na osłonie, obudowie lub interfejsie, zgodnie z kryteriami normy IEC/TR 62730. Co więcej, hydrofobowość próbek przed i po obróbce została zmniejszona z HC 1 do HC 6, które sklasyfikowano według przewodnika STRI. Średnie prądy upływu pierwszego testu koła 10 000 i 30 000 cykli wynosiły odpowiednio 0,037 mA i 0,074 mA. Podczas gdy po 6000 cykli testu termografia wykazała, że obszary na końcu izolatora w pobliżu zacisku uziemienia miały wyższą temperaturę niż inne, w przeciwnym razie po 30 000 cyklach testu temperatury izolatora były wyższe na rdzeniu pręta. Co więcej, fotografia 1000x SEM pokazała, że trzy próbki wycięte (przygotowane) powierzchni nowego izolatora były gładkie. Po 15 000 cykli skóra starzeje się bardziej i głębsze tekstury po 30 000 cyklach testowania. Poza tym spektroskopia w podczerwieni z transformacją Fouriera wykazała, że ATH próbek przed i po obróbce zmniejszyło się z 3445,4 cm-1 do 3367,8 cm-1, podczas gdy inne kompozyty nie różniły się istotnie. Również wyniki napięć suchego przeskoku niskoczęstotliwościowych próbek nowych i badanych wyniosły odpowiednio 133,8 i 140,0 kV. Napięcia przebicia mokrego o niskiej częstotliwości przed i po badanym kole wynosiły odpowiednio 115,5 i 107,3 kV. Wreszcie, test napięcia udarowego przeskoku wykazał, że dodatnie „napięcia udaru piorunowego polaryzacji nowych i badanych próbek wyniosły 235,4 i 231,53 kV, a ujemne” napięcia udaru piorunowego polaryzacji wyniosły odpowiednio 261,9 i 256,4 kV.
Słowa kluczowe: Izolator kompozytowy, Metoda karuzelowa, Właściwości elektryczne.