Numer: 08/2008 Str. 15-18
Autorzy: Stanislav Darula , Richard Kittler :
Tytuł: Historia rozwoju praktycznego prognozowania dostępności światła słonecznego i nieboskłonu
Streszczenie: Dostępność światła słonecznego w starożytności związana była ze zmianami drogi słońca na podstawie pomiarów czasu gnomonami, dzięki zasłonom przeciwsłonecznym i ich długościom. Zegary słoneczne rozwinięto, gdy poznano geometrię drogi słońca i usankcjonowano prawo dotyczące dostępności światła dziennego. Średniowieczne okna satynowe umożliwiały lepsze wykorzystanie światła dziennego. Pomiary luminancji w XVIII wieku rozpoczęły fotometrię, standaryzację jednostek świetlnych i obliczenia. W XX wieku kontynuowany był rozwój metod obliczania oświetlenia dziennego i oceny źródeł światła naturalnego.
Słowa kluczowe: dostępność światła słonecznego, historia oświetlenia dziennego